Czerwone Wierchy nazwę swą zawdzięczają roślinom, które na nich rosną. Łagodnie zaokrąglone są gęsto porośnięte murawami złożonymi z situ skuciny i boimki dwurzędowej, które to rośliny już w lipcu zaczynają tracić swój zielony kolor na rzecz pomarańczowego i czerwonego, co daje jeden z najpiękniejszych widoków w Tatrach w okresie jesiennym. Górale wtedy mówią, że wierchy płoną?po północnej stronie Wierchów są kotły polodowcowe i największe tatrzańskie jaskinie (Małołącka, Wielka Litworowa, Marmurowa i najgłębsza Wielka Śnieżna).
Najbardziej rozpoznawalnym szczytem w Tatrach jest Giewont z powodu 15 metrowego metalowego krzyża postawionego tu w roku 1901. Krzyż ten powoduje, że w czasie burzy Giewont jest miejscem bardzo niebezpiecznym, gdyż ściąga pioruny, a północne ściany są bardzo urwiste i przewieszone i naprawdę nie ma gdzie uciekać. W przypadku, gdy pogoda się nagle załamie nie wolno iść pozornie łatwą drogą na północnej ścianie, ale jak najszybciej zejść w dół oznakowanym szlakiem.
Z Zakopanego Giewont przypomina śpiącego rycerza.
